Vandaag bespreken we weer eens een whisky van waterford. Dankzij noortje van whiskylifestyle ben ik enigszins bekend met waterford en dankzij haar heb ik ook de altijd vrolijke Ian ontmoet. De brand ambassador van waterford.
Ian is een brok energie en vrolijkheid en daarnaast heeft hij ook nog eens een goeie muzieksmaak.
Dus 9 van de 10x bestook ik Ian dan ook weer met de meest heftige metal muziek in zijn DM’s. Sorry Ian.
Maar laten we het over de whisky hebben. Want ik vind deze wel heel erg bijzonder !
Tijdens the art of drinks liet Ian mij iets proeven waar ik door van mij sokken geblazen werd.
Holy shit!
Wat is dit ?
Is dit waterford ?
Jezus… wat is dit bijzonder goed.
Ik proefde smaken die ik nog maar zelden in whisky heb geproefd. En heb meteen iedereen die ik tegen kwam tijdens te art of drinks naar de waterford stand gestuurd. Want dit moest iedereen proeven !
Wat deze whisky zo bijzonder maakt is de gerst waar het van gemaakt is. Dit is een oude graansoort uit 1959 waar waterford 50 gram van kon krijgen dankzij de “departement of argiculture, food and the marine” oftewel de ierse ministerie van landbouw.
Uiteindelijk heeft deze 50 gram geleid tot het afvullen van 50 vaten na het opnieuw leven inblazen van deze oude graan soort. 25.5 ton hunter gerst is er uiteindelijk van gemaakt.
Ik kan je natuurlijk alles vertellen over wat en hoe dit tot stand is gekomen maar waterford heeft zelf een heel interessant artikel hierover geschreven wat ik je zou aanraden om te lezen en die vind je hier & hier.
De whisky heeft gerijpt bij ballygarran vlakbij de kust in eiken vaten. De whisky is niet bijgekleurd en niet koud gefilterd en is zoals altijd bij waterford afgevuld op 50% abv.
Op de neus heeft de whisky geuren van roze himalayazout, paardendekens, mineralen, verse granen en boerderij geuren. Verder vanille stokjes, honing, gisting geuren en bananenschuimpjes.
Het palet heeft een vettig mondgevoel, perensap, aards en ook hier dat boerderij achtige. Verder zoete zuurtjes, zwarte peper, zout en eikenhout.
De afdronk heeft eikenhout tanninnes en is een beetje muffig in de mond. Hier ook zoutig en medium lang met honing granen en weer dat heerlijke boerderijachtige smaakje.
Wat een uiterst bijzondere whisky. Dit is echt prachtig spul in mijn ogen. Tijdens de eerste paar keer proeven op de art of drinks (ja ik heb er toen al meerdere glazen van geproefd zo goed vond ik het) gaf ik het 88 punten.
Thijs van words of whisky gaf mij een grote sample uit zijn fles waardoor ik thuis nog eens op me gemak kon proeven. En nog eens. En nog eens. Thijs onwijs bedankt.
Na het proeven thuis in alle rust heb ik besloten om de punten omhoog te schroeven naar 89.
Bij elke slok wordt deze whisky mooier en interessanter.
Bedankt voor het lezen of luisteren.
Cheers,
Robbert.
