Feis ile is begonnen en deze week posten we bijna elke dag een blog over een van de Islay distilleerderijen. We starten vandaag met een whisky van de Duitse bottelaar “the caskhound”. Een bottelaar waar toevallig mijn eigen 5th annivervary botteling een deelvat mee was.
Een secret Lagavulin. NAS… maar volgens het label “old enough to be bloody tasty !”
Het betreft hier een toch wat bijzondere botteling zullen we maar zeggen… waar ik eigenlijk nog maar de helft van snap maar met wat hulp van Tom van Engelen en Djurre van Kouwen kwam ik een heel eind.
De whisky is een vatting van verschillende Lagavulin’s met verschillende leeftijden. De gemiddelde leeftijd is 7 jaar oud maar er zit voldoende oudere whisky in wat op een sherry vat heeft gerijpt.
Deze vatting heeft volledig gerijpt in een ex bourbon vat. Voor hoelang… dat is niet bekend. Ook zijn er maar 60 flessen beschikbaar uit het vat.
Lagavulin maakt een aantal standaard bottelingen en die batches worden kennelijk afgemeten op x-aantal vaten. Daar blijft dan dus ook soms wat stock van over en het zijn juist de restjes die Lagavulin al een aantal jaren gebruikt voor zijn speciale bottelingen.
Aannemelijk is dus dat dit een restje van een restje is en dat er vandaar maar 60 flessen van beschikbaar waren.
Een vrij unieke fles dus om in de collectie te hebben. Gebotteld op een vatsterkte van 58% en uiteraard niet bijgekleurd of koud gefilterd.
Op de neus geuren van vette nootjes en een beetje visolie. Maar vooral de geur alsof je een zeevis groothandel binnen loopt. Verder medicinaal, natte oude pleisters, nat mos, vuursteen, zeewier en een vleugje verbrand plastic.
Het palet heeft een dik en olieachtig mondgevoel en meer rook en turf dan de neus. Natte sigaren, vis, jodium en schaaldieren komen ook voorbij.
De afdronk heeft vuursteen, oud verband, natte aarde, dikke rook, ham van de barbecue en citroen zuur aan het einde met wat witte peper.
Bedankt voor het lezen.
Cheers,
Robbert.