Hey people,
Het is alweer oktober. Dat betekent dat het natuurlijk bijna Halloween is! Tijd dus voor een spookachtige fles whisky. Dit keer is het de beurt aan the gauldrons whisky van Douglas Laing om de smaak van de maand te zijn bij de Monnik dranken.
Campbeltown whisky heeft een lange en roerige geschiedenis. Deze regio had op zijn hoogtepunt maar liefst 34 actieve distilleerderijen, het was DE whisky hoofdstad. Vandaag de dag staan er nog maar 3 distilleerderijen.
Campbeltown ligt in het oosten van het Schotse schiereiland Kintyre en bevindt zich relatief dicht bij het vasteland. Op een mooie dag zou je vanaf Campbeltown loch het eiland Arran moeten kunnen zien.
De regio was in de 19e eeuw dus een serieuze speler in de whiskywereld.
De aanwezigheid van een baai zorgde er al vroeg voor dat de whisky gemakkelijk op transport ging. Vanuit hier ging het naar grote binnenlandse steden zoals Glasgow, maar ook naar Amerika.
In eerste instantie was dit een voordeel, waardoor veel distilleerderijen zich optimaal ontwikkelde. Later bleek de export echter een nadeel…
Het aantal distilleerderijen was rond 1850 al gehalveerd en vanaf hier bleef het bergafwaarts gaan.
De belangrijkste reden: een daling in de kwaliteit van Campbeltown whisky. Campbeltown heeft een eigen whisky style. Deze smaak was in de 19e eeuw zowel in het binnen- als buitenland bijzonder populair was. Toen het allemaal nog iets rooskleuriger was en distilleerderijen zéér veel vraag hadden, besloten sommige producenten zich echter meer op massaproductie toe te leggen wat ten koste van de kwaliteit ging. Whisky uit Campbeltown was populair onder de whiskyblenders, maar toen de kwaliteit afnam, hield dit natuurlijk snel op.
Tel daarbij op dat aan het begin van de twintigste eeuw de Eerste Wereldoorlog plaats vond, wat tot een algemene consumptieafname van whisky leidde. En om het allemaal nog nét even erger te maken, kreeg Amerika de drooglegging voor z’n kiezen. Hierdoor was de regio in één klap zijn belangrijkste exportmarkt kwijt. De vraag bleef dalen en distilleerderijen sloten een voor een hun deuren. Er waren slechts twee firma’s die deze crisis overleefden…..
Glen scotia & springbank.
In 2004 hebben de eigenaren van springbank de glengyle distilleerderij opgeknapt en weer in gebruik genomen. Hier wordt de whisky kilkerran gemaakt.
The gauldrons is een blend gemaakt van 100% malted barley wat het dus een blended malt maakt.
Welke whisky’s er in zitten is compleet onbekend. Persoonlijk denk ik dat het grootste gedeelte glen scotia is en dan met een beetje springbank en iets van hazelburn.
Op de neus heeft de whisky geuren van oude kaas, honing, mayonaise en een beetje een koeienstal geur. Verder frisse groene appels en hij is prikkelend in de neus ook de geur van pepernoten, marsepein en een lichte ziltigheid.
De eerste slok gaf mij meteen een “wow” effect. Het is de laatste toevoeging aan de remarkable regional malts serie van Douglas Laing. Maar hij is verassend lekker ! Smaken van Vanille en honing. Maar ook zoete perzik snoepjes en kersen rollen over de tong. Een klein beetje zwarte peper en citroen. Verder proef je tropisch fruit en de whisky is wat olie achtig.
De afdronk medium lang met honing, appel, en wat waxigheid en de whisky heeft wat zuurs in de afdronk.
Ik ben positief verrast door deze whisky. En scoorde hem uiteindelijk met 86 punten.
Bedankt voor het lezen.
Cheers,
Robbert.
