Vandaag weer een oudje op confessions of a whisky freak!
Een 16 jaar oude teaninich die al in de fles is gegaan in 1999. Die staat al een mooi tijdje op rust dus bij iemand in ze kast en via volgens mij een groep op Facebook heb ik deze fles een keer overgenomen van iemand.
Na even wat klein speurwerk kwam ik erachter dat ik de fles van Stefan heb over genomen in 2021.
Hoog tijd voor een review dus.
Waarom ik deze whisky heb gekocht is eigenlijk vrij simpel uit te leggen. Ik heb al een teaninich uit deze serie in de kast staan. Alleen die kwam uit 1978. Dus het leuk me wel leuk om er nog een naast te hebben staan uit een ander jaar. Tsjah…. Zo komt die kast wel vol natuurlijk.
De whisky is gebotteld door de onafhankelijke bottelaar Ian Macleod. De chieftain’s serie is misschien wel de mooiste serie van Ian Macleod met hun beste whisky’s. De huidige serie ziet er erg luxe en gelikt uit maar ik blijf toch altijd een zwak hebben voor de old skool labels.
De whisky heeft geen distilleer jaar alleen het jaar van bottelen wat dus 1999 is. Een exact jaar weten we dus niet maar we kunnen wel zeggen dat het begin jaren 80 is. 1982 of 1983 zal deze teaninich dus gedestilleerd moeten zijn.
Op het label staat “double wood maturation” en port barrel. Of die port barrel een finish is geweest is onduidelijk. Of het een single cask is ook niet.
Wel is bekend dat de whisky niet bijgekleurd is en niet koud gefilterd. De whisky is afgevuld op 43% ABV.
De neus heeft heel veel rood fruit, zoete bessen, aardbei, mango, port en rozen. Ook viooltjes, leer, karamel en gedroogd fruit.
In het palet vind je peper, tropisch fruit, sigarenbladeren, zure rode bessen, mango, sinaasappelschillen en hoestsiroop.
De afdronk heeft smaken van sinaasappelschillen, mango, houtbitters en rotte rozen bladeren.
Ondanks zijn 43% heeft deze whisky toch een mooie body en is hij behoorlijk vol van smaak. Ik heb het al eens eerder gezegd maar die 40 / 43 % van vroeger is toch echt heel anders dan die van nu.
Bedankt voor het lezen.
Cheers,
Robbert.