Een van de legendarische gesloten distilleerderijen van vroeger.
Glen Mhor. (uitgesproken als Glen Vahr)
Via marktplaats kon ik aan een miniatuur komen die ooit gebotteld is door Gordon & Macphail.
8 jaar oud en voor mij waarschijnlijk de enige betaalbare Glen Mhor. Ik moest er namelijk €3,50 voor betalen. Bij een 70CL variant kan je zo ongeveer de komma er tussen uit laten. Soms heb je geluk !
Op whiskybase staat dat de fles gebotteld zou moeten zijn in 1994. De distilleerderij is gestopt met produceren in 1983 en is gesloopt in 1986. Dus met een beetje logica komen we er al snel achter dat dat niet klopt.
Tijd voor research. Al snel kom ik dezelfde fles in een 0.75cl variant tegen bij Passie Voor Whisky in Rijswijk. Dus even Stefan van der Boog bellen en vragen of hij even tijd heeft. Dat heeft hij gelukkig.
Al snel komen we er inderdaad achter dat 1994 onmogelijk is. Stefan kijkt even in zijn historie en ziet dat de fles inderdaad gebotteld is in de 80’s. Dit zou betekenen dat de whisky in de fles dus ergens tussen 1972 en 1975 gedestilleerd zou moeten zijn.
100% zullen we het nooit weten.
Hoeft ook niet. Dat is soms ook wel weer het mooie aan dit soort dingen.
Er heerst nog steeds veel mysterie en onwetendheid rondom Glen Mhor maar er is ook ondertussen veel gedocumenteerd. Zo weten we bijvoorbeeld dat ze bij Glen Mhor hun water uit Loch Ness haalde. Eigenlijk een vertakking ervan genaamd de river Ness maar het is natuurlijk veel leuker om het bekende Loch Ness te noemen. Maar ook de andere vertakking van Loch Ness genaamd het Caledonian canal werd gebruikt.
We weten ook dankzij Charles Maclean dat er voor de turf lokale turf uit Aberdeenshire werd gebruikt maar ook turf werd geïmporteerd vanuit Orkney.
Er is door ene Jason echt onwijs veel informatie verzameld over de jaren heen. Jason heeft van Glen Mhor onderzoeken een behoorlijk project gemaakt wat je hier allemaal terug kan lezen. Heel gaaf om eens door de website te neuzen en van alles te leren over deze distilleerderij. Zo lees je ook over de link tussen Glen Mhor en Shackleton.
Ik zal Jason zijn werk niet kopiëren vandaar dat we hier nu verder gaan met de smaaknotities.
De neus heeft even tijd nodig om te openen. Kruipolie, oude thee bladeren en een beetje een stoffige neus. Oude boeken en een beetje een muffige geur. Er zit een klein beetje turf rook in en verder parfum, bloemige wasverzachter en een klein beetje nat karton.
hoewel de neus erg veel kracht heeft is het palet erg vlak. Er zit wat rokerigheid in. Er zit ook wat sinaasappel likeur in en bij de tweede slok krijgt de whisky meer kracht. Smaken van cappuccino en zwarte peper zijn het duidelijkst. Ook heeft de whisky wat romigs.
De afdronk is vrij kort met koffiebonen, eikenhout, turf, en weer dat muffige.
Bedankt voor het lezen!
Cheers,
Robbert