Vandaag maken we weer eens een uitstapje van al het schotse geweld wat hier voorbij komt. We gaan namelijk naar Amerika ! Naar de buffalo trace distilleerderij om precies te zijn.
We hebben hier al verschillende bourbons besproken uit de buffalo trace distilleerderij zoals buffalo trace en mijn favoriete bourbon… blantons.
Vandaag is het de beurt aan de eagle rare 10 jaar oud.
Vroeger was de eagle rare een single barrel. Tegenwoordig mogen de dat niet meer op de fles zetten omdat ze over zijn gestapt naar een bottelinglijn en ze kunnen dus niet meer garanderen dat er niet een heel klein beetje uit een ander vat bij zit.
Zoals we van amerika gewend zijn. Strenge regels met betrekking tot hun parel. Bourbon.
Van origine was deze bourbon ook gebotteld op 51.5% maar dat hebben ze terug gebracht naar 45% wat het een lekkere zoete doordrinkbare bourbon maakt.
Eagle rare is een “low rye” bourbon met zo’n 10% rogge. De bourbon rijpt 10 jaar lang in amerikaanse witte eiken vaten die tot graad 4 zijn gebrand. Het zogenoemde “alligator charred”
De whisky is uiteraard niet bij gekleurd aangezien dat verboden is voor een bourbon.
Op de neus heeft deze bourbon geuren van sinaasappel, vanille, honing, karamel en geblakerd hout. Ook peper, een oude leren jas, kruidnagel en een knapperig appel schilletje plezieren de neus.
Bij de eerste slok trekt de mond meteen goed droog. Jeetje !
Veel verwarmende kruiden. Eikenhout, vanille, abrikozen snoepjes, karamel en butterscotch.
De afdronk heeft smaken van kersen, hout, het typische bourbon zoetje, vanille ijs en licht gebrande sinaasappelschil.
Een zeer fijne bourbon als je het mij vraagt.
Blantons blijft dan nog steeds de favoriet maar als je je bedenkt dat je deze fles koop voor zo’n €40 en een blantons voor bijna het drie dubbele in Nederland…. Als je überhaupt al een blantons kan vinden.
Tsjah.
Makkelijke keuze dan toch.
Bedankt voor het lezen of luisteren.
Cheers,
Robbert
