Soms kom je nog wel eens wat grappigs tegen waarvan je denkt… die koop ik! En dan later blijkt er toch nog best een mooi verhaal achter te zitten.
Vandaag bespreken we zo’n whisky! Een Arran volgens het label uit 1987…. Een prive botteling van ene Peter Bevis. De eerste gedachte was “ nooit van gehoord”. Totdat ik voor deze review een beetje ging googelen.
Wie is Peter Bevis…
Een beetje liefhebber van Schotland is het vast wel eens tegen gekomen… de reclames om een lord, laird of lady te worden in Schotland door een stukje grond te kopen van een stuk bos. Om zo op die manier de natuur in Schotland te behouden.
Ik moet zeggen dat ik er zelf ook wel eens naar gekeken heb. Naar de site van Highland Titles. Huh wacht even… dat staat ook op de fles. Is Peter dan toevallig…. Ja ! Peter Bevis is de oprichter van Highland Titles.
Op dit moment hebben ze 4 stukken grond in Schotland en 1 in Noord Ierland die ze op deze manier kunnen behouden.
Een mooi initiatief als je het mij vraagt.
Hun eerste stuk grond was vlakbij Glencoe. En laat die nou ook op het label staan.
Zo zie je maar… een fles die ik eerst vanwege een grappig iets kocht blijkt toch weer een heel verhaal te hebben. Maar wat was dan dat grappige ?
Op het label staat “ distilled in 1987” en dat is erg knap voor een Arran want die distilleerderij bestaat pas sinds 1995. Een zogeheten “misprint” en die heb ik nog nooit in me collectie gehad. Ik kocht deze variant omdat hij op een sherry vat heeft gelegen. Maar er waren 3 varianten gebotteld. Allemaal met hetzelfde misprint overigens.
De fles kocht ik bij slijterij post in kampen voor €90.
De whisky is niet bijgekleurd of koud gefilterd en is gebotteld op een vatsterkte van 53%.
Op de neus warme sherry geuren, koffie, karamel, peper, nootmuskaat, eikenhout, hooi, perenschillen, sinaasappelschillen, leer en wat kersen.
Het palet heeft smaken van sherry, mout, cruesli met witte suiker en hij is wat vettig en olieachtig. Ook gedroogde vruchten en veel kook specerijen als zwarte peper, nootmuskaat en kruidnagel aan het einde komt de smaak van warme appeltaart je tegemoet.
In de afdronk trekt hij de mond goed droog en hij prikkelt de tong. Het is moutig en je proeft chocolade en verse munt bladeren.
Ik heb niet veel ervaring met Arran. Sterker nog… dit is mijn eerste Arran haha. Maar dit smaakt me toch erg goed ! Ik moet wel zeggen, de fles doet het niet super goed met veel zuurstof in de fles. Geen flesje die je achter in de kast kan laten staan nadat hij over de helft is dus.
Bedankt voor het lezen.
Cheers,
Robbert.
