Mijn zwager kwam laatst aanzetten met deze fles. Er zat nog iets meer dan de helft in en hij vond hem niet zo lekker. Ooit eens gekocht maar nooit echt lekker gevonden.
Of ik hem wilde hebben was de vraag. Maar natuurlijk!
Aberlour was mijn eerste single malt ooit, de 12, en de A’bunadh was mijn eerste cask strength whisky die ik ooit kocht. Daar heb ik nog zeer warme herinneringen aan dus om weer eens een oudere batch te proeven zeg ik absoluut geen nee tegen !
In 2019 schreef ik ooit al eens over de A’bunadh. Toen batch 62. Ondertussen heeft Aberlour zijn style aangepast en andere labels op de flessen geplaatst maar vandaag hebben we dus nog een oudje. Gebotteld in 2013 op 60.4% en uiteraard gerijpt op oloroso sherry butts.
Op de neus geuren van oude boeken, muffe sherry, stoffig en kersenbonbons. Ook mandarijntjes en een vleugje zwavel. Gedroogde bessen, frambozen jam en vijgen.
Het palet is veel zoeter dan verwacht, meer jam en zoete sherry style maar ook wel stoffig en wat muf. Zwarte peper, sinaasappel, een vleugje zwavel, rozijnen en een vleugje gebakken spek.
De afdronk heeft spek, zwarte peper en echt wel wat alcohol. Misschien jonge whisky? Verder eiken, gekookt fruit, leer en espresso.
Bedankt voor het lezen.
Cheers,
Robbert.